Om wat meer bekendheid te geven aan het leven van mij als transgender plaats ik de Blog die ik op de website heb staan over mijn geboorteafwijking het Syndroom van Klinefelter ook op deze site. Hoe tolerant bent U als lezer t.a.v. van transgenders? Een Transitie dus de overgang van Man naar Vrouw duurt 3 jaar. Na die 3 jaar kun je je laten opereren, dus de penis laten verwijderen en een vagina laten maken, borsten vergroten enz. Niet iedereen doet dat. Of ik het ga doen, hangt van mijn gezondheid af.
De regels om in Transitie te mogen gaan zijn streng. Je mag niet roken, geen alcohol nuttigen en geen drugs gebruiken.
Tijdens een transitie kun je je baardharen laten verwijderen, dat doe ik, een zeer pijnlijke bezigheid die niet verdoofd wordt. Dat verwijderen van de haren duurt zeker 3 jaar.
In die 3 jaar moet je als vroiuw gaan leven. Kleden als vrouw, opmaken enz. Maar dat is geen moeite voor me, ik geniet er zelfs van. Ja het is wel kostbaar, want mijn hele garderobe moet ik vernieuwen.
Gelukkig is er een winkel op de Heerlerbaan bij het winkelcentrum van Renata een vriendin van me, Renata's Festo, buiten het herstellen van kleren verkoopt ze ook tweedehands vrouwenkleding. Daar kon ik dan ook zonder dat je je hoeft te schamen even kijken wat je maten zijn. En wat mooie kleren uitzoeken en passen ze niet, dan kunnen ze altijd passend gemaakt worden.

Transgender II

Permalink
Ergens in 2008 schrijf ik een artikel of transgender met Klinefelter te maken heeft. Alle Klinefelters zijn transgenders. Dat is een boute veronderstelling. Je kunt ook zeggen alle Klinefelters zijn interseksueel. Interseksueel is iemand die eigenschappen heeft van beide geslachten en alle Klinefelters hebben dat.
Ik worstel al een hele tijd er mee wat bij mij de overhand heeft en ik ben er uit. Ik ben een vrouw. Nu ik sinds september 2015 tot heden 32 kg lichter ben geworden, komt het weer duidelijk naar voren, mijn borsten cup A. Nu ik bijna op gewicht ben zouden ze weg moeten zijn het tegendeel is waar zo komen steeds beter naar voren en ik geniet er van. Ik zou ze zelfs wat groter willen hebben.
De erecties, de beharing en alles wat testosteron te weeg brengt hangt me de kont uit. Daar wil ik als het kan zo snel mogelijk vanaf. Toen ik in 2013 een vriendin, waar ik 20 jaar mee was omgegaan, kwijt raakte en ik alleen maar een paar vrienden overhield, werd het duidelijk. Ik dacht anders, ik dacht als een vrouw. Ik kon sommige dingen niet bij hun kwijt of ze begrepen me niet.
Terwijl vrouwen me wel begrijpen.
Ik heb niks met mannen. Dus ik vermoedt en ik weet het wel zeker, dat ik als vrouw lesbisch ben.
Ik vrij als een vrouw, mijn penis is een storend element in een vrijpartij. Hij is nergens voor te gebruiken.

Normaal heb ik de ene erectie na de andere, maar bij het vrijen, geen erectie en dat heb ik ook liever niet.

Na het zien van de film " la vie de Adèle 1 en 2, werd veel duidelijk, zoals die meiden vrijden zo doe ik het ook. Om een vrouw te laten klaar komen is een lul totaal overbodig. En hoeft hij voor mij ook niet.
Laats zag ik bij AliExpress een schouderband staan die de schouder naar achter trekken, dus corrigeren, als ik eentje zou kopen, moet ik de vrouwelijk versie hebben, want mijn schouders zijn maar 41 cm breed, een vrouwen maat. Ik heb een truitje van mijn Ex, haar schouders waren breder. Met een heleboel dingen meer. In het boek van Dick Swaab, Wij zijn ons Brein, las ik dat als het lichaam vrouw is dan is het brein dat ook.
Ik denk zelf dat ik zelfs met de testosteron, voor 90 % vrouw ben.
Het enige wat niet klopt is de vetverdeling op de heupen en buik, maar ik ben dan ook een mozaïek.

Toen ik deze week helemaal in een deuk lag, door een incident met een van de buren, heb ik de dag erna mijn huisarts opgebeld, omdat ik me zelf niet meer onder controle had. Niet naar anderen, maar naar me zelf.
Ik het de avond van te voren nog eens goed over alles nagedacht, waar komt die slechte weerstand toch vandaan.
Mijn conclusie is de eenvoud zelf. Een buitenstaander ziet mij als man en behandeld me ook zo, ze weten niet dat ze te maken hebben met een vrouw en de gevoelens van een vrouw zijn nu eenmaal anders.

Daar moet een einde aankomen. Ik heb haar gevraagd of ik vrouw mag worden in mijn uitzien, mijn innerlijke, mijn brein, mijn mijn is het al, nu de rest nog.
Ze was er zeer positief over.
Ze zoekt nu de weg die voor mij het beste is.
Ik ben wel al 65, maar als ik zo oud zou worden als mijn moeder, dan zou ik nog 20 jaar als man moeten, dat hou ik niet vol, zo kan ik nog 20 jaar gelukkig.
Ik hoop dat het me gaat lukken. Eindelijk vrij eindelijk vrouw.




Comments