In Memoria

18/01/24 12:12

Wiel Weijers is niet meer, in Simpelveld was hij raadslid en oud wethouder van Leefbaar Simpelveld, bovendien organiseerde hij cultuuravonden. Ik ken wiel van zijn lagereschooltijd hij was een klasgenoot. Een rustige timide in zichzelf gekeerde jongen, die het zelfde als ik als laatste gekozen werd als we gingen zitvoetballen op de lagere school. De populaire jongens wilde ons niet. Wiel was de zoon van Opzichter van de Wilhelmina Dhr. Weijers. In 1962, kwam Wiel ons al vertellen dat de mijnen dicht gingen, dat had zijn vader hem vertelt. Verder weet ik niet veel van hem uit zijn jeugd, want hij ging niet met de arbeiderskinderen om. Hij woonde op de Heistraat, boven aan de berg links als je van Terwinselen af kwam. Organiseren van cultuur deed hij als kind al, hij bedacht zich allerlei voorstellingen n nodigde de buurtkinderen uit, zo vertelde hij mij op de reünie die ik had georganiseerd in 2006. In 2006 constateerde ik dat de populaire jongens van toen, de watjes van nu waren en de watjes van toen de mensen waren die iets op poten konden zetten. Erbij moet wel gezegd worden, dat hij het wat makkelijker had, om zijn weg te vinden in het leven. We waren de eerste die niet naar de mijn gingen, daar zijn veel klas genoten het slachtoffer van geworden, die stierven aan een alcoholverslaving of een overdosis. Mensen die geen werk konden vinden en daar geen raad mee wisten. Daar had Wiel het makkelijker in, en wij thuis ook, omdat er een vader was die zijn kinderen liet studeren, omdat hij overal wel een beurs kon uithalen.
De laatste keer dat ik hem ontmoette was op 5 mei 2012. Een regenachtige koude dag. Ik had de tweede reünie georganiseerd. Deze keer in de wijk zaal op Terwinselen. Ondanks het gure weer had ik 2 wandelingen gemaakt die allebei uitkwamen bij de Gedachteniskerk waar Wiel ooit voor gezorgd had dat die er kwam. De groep van de kinderen van de opzichters, de beambten, de middenstand liet ik door de arbeidersbuurten lopen, de arbeiderskinderen van vroeger door de rijke buurten. De kinderen van de arbeiders, wisten alles de kinderen van de rijken wisten niks. Daarmee bewees ik dat anno 2012 dat er nooit interesse was geweest voor de gewone vrouw en man. Wil zou in 2017 de volgende organiseren, het is er nooit van gekomen. Blijkbaar had hij geen tijd. Wie zal het zeggen.

Nieuws

Nieuws

In Memoria